niedziela, 7 czerwca 2009

Pies


Pies został stworzony chyba po to, aby wzbudzać w człowieku nieustanne poczucie winy. Pies kocha bezgranicznie, całym ciałem od nosa do ogona. Kocha też duszą, która jak u żadnej innej istoty, współgra idealnie z ciałem. Zewnętrzność splata się z tym, co wewnętrzne, w taki sposób, że patrząc na psa nigdy nie wiadomo czy widzimy jeszcze ciało czy już serce. Kredyt zaufania nie ma końca. Stąd też rosnące poczucie długu u człowieka, bo jak to możliwe po prostu przy kimś być zawsze i wszędzie bez spodziewania się wzajemności. Odczuwanie całym sobą to również pełen kosmos zawodu w razie pomyłki. Pies obraża się całościowo, smutnieje ogon, smutnieją łapy i te oczy, w które wstyd spojrzeć. Ale wystarczy gest, dobre słowo, spojrzenie aby wszystko było jak dawniej. Kochać i przebaczać - to psy opanowały do perfekcji. Jeśli mówić o doskonałości stworzenia, to nie powstało nic doskonalszego. Nie urodził się jeszcze człowiek na miarę psa.

1 komentarz:

Anonimowy pisze...

Genialna pointa!Magda