Wie dokładnie dokąd zmierza
Był tam wiele razy
Nie patrzeć w dół
Bo tam ludzie
Kobieta spotkana po latach w Media Markt
Przyjaciel o włos
Miłość dryfująca na brzytwie
Na szczęście w porę odwrócił głowę
Uratowało go spojrzenie wzwyż
Ku Gwieździe Polarnej
Nigdy więcej
Nie patrzeć w dół
Tam nie ma Wiliama Blake'a
I jeśli zapada zmierzch
To najtańszy
Jak wiele należy przegrać
By wygrać remis
Zwany świętym spokojem
Trzeba bardzo uważać
Żeby nie runąć w przepaść
Otwartych ramion
11 komentarzy:
Krzyczący linoskoczek...
No coś w tym jest...
łał...
"Ku Gwieździe Polarnej" - chyba nic nie wnosi do tego tekstu (tak sądzę)
"Który też przecież jest porażką"
swoistą porażkę (np.) albo (może ) jakoś inaczej - oryginalny wers wydaje mi się za bardzo stwierdzający, komunikujący, objawiający - źle się czyta
Wiele tutaj świetnych zauważeń, dobrze zapisanych
Puenta znakomita
Marek
Marku - wers z porażką usunęłam, a Gwiazda Polarna miała zaakcentować chłód...
Beata - pozdrowienia:)
W szachach
Na każdą białą figurę przypada jedna czarna
A tak trudno o remis
no właśnie, no właśnie...ale remis często jest niesprawiedliwy!
faktycznie puenta świetna!
..lubię czytać Twoje teksty..
- wiem powtarzam się ale po prostu mówię to co czuję..:D
świetny post ze znakomitym zakończeniem!..)
pozdrawiam ciepło..
Wyrzuciłam szachy:) I pomyślę czy coś tam dać:)
Dziękuję Wszystkim za komentarze.
a ja życzę linoskoczkowi, żeby jednak runął w tę przepaść :-)
Emmo ja też mu tego życzę, z całego serca:)
Prześlij komentarz